اجراي طرح  

پياده سازي سيستم مديريت كيفيت (ايزو 9001 ويرايش سال 2000) در شركت توانير مراحل مختلف سازماندهي، آموزش (شامل آموزش استاندارد. مستندسازي و انجام مميزي)، شناسايي وضعيت موجود و پر كردن فاصله ها براي رسيدن به وضعيت و مميزي داخلي را شامل ميشود كه در نهايت در صورتيكه توانير تمايلي به دريافت گواهينامه داشته باشد طي قرارداد با يكي از شركتهاي گواهي دهنده اين كار نيز انجام ميشود.

مهندس توكلي ميگويد در واقع اولين حركت ما تشكيل جلسه با حضور دكتر احمديان و معاونان و مديران دفاتر توانير بود كه در آن نشست مقدمهاي به منظور آشنايي بيشتر با اين استاندارد ارايه شد. قدم بعدي معرفي نمايندگان كيفيت هر يك از واحدها، دفاتر و امورهاي مختلف توانير بودند كه طي آن افرادي به عنوان نماينده كيفيت معرفي شدند و در مرحله بعد آموزش نمايندگان مورد توجه قرار گرفت كه در حال انجام است. سپس نمايندگان، آموزشها را به همكاران واحدها منتقل ميكنند و از سوي ديگر ديگر با كمك همكاران و هدايت مشاور فرايندهاي آن دفتر احصاء و مستند ميشود در اين روند نگهداري سيستم به مراتب مهمتر از پياده سازي آن است و براي آنكه حداقل نيروي اضافه براي پياده سازي و به روزرساني سيستم احتياج باشد سعي شده با مكانيزه شدن طرح اين امر نيز محقق شود. كاركنان توانير بايد از فلسفه و نقاط حساس اين استاندارد آگاهي داشته باشند. و در اين زمينه آموزشهايي براي تمامي پرسنل توانير پيش بني و اجرا ميشود.

بنابراين اقدام اول تصميم مديريت براي پياده سازي استاندارد است كه معمولاً در سطح مديريت ارشد شركت اين تصميم گيري انجام ميشود سپس ‚وزشهاي مرتبط به پرسنل منتقل ميشود و كاركنان روشهاي كاري خود را مدون و خلاء هاي موجود را با استفاده از استاندارد مشخص و پر مي كنند در اين حالت شركت آماده مميزي مي شود كه قبل از انجام مميزي يك پيش مميزي در داخل توانير انجام و آمادگي توانير در انجام مميزي مشخص مي شود. در ادامه طي يك فرايند چند روزه مميزي استاندارد از طريق يك شركت صاحب صلاحيت انجام و گواهي مربوط صادر مي شود. اين مرحله پياده سازي است و طبعاً شركت بايد سيستمي را براي نگهداري و به روز رساني سيستم پيش بيني كند اعتبار گواهينامه محدود است و بعد از مدت معين دوباره مميزي انجام مي شود و در مرحله بعد شركت سعي مي كند به مرحله بالاتري از كيفيت دست يابد.

مديريت دولتي و دولت الكترونيك

عنوان

 اصول مديريت كيفيت

چكيده

اين سند هشت اصل مديريت كيفيت كه در استانداردهاي سيستم مديريت كيفيت بر مبناي سري ايزو 9000-2000 كاربرد دارد را معرفي مي‌نمايد. مديريت ارشد هر سازمان مي‌تواند از اين اصول بعنوان چارچوبي براي راهنمايي سازمان خويش به منظور بهبود عملكرد ها استفاده نمايد.

منبع : Intrnational Organization for Standardization. 2006. Quality management principles. http://www.iso.ch/iso/en/iso9000-14000/understand/qmp.html

كليدواژه : كيفيت؛ مديريت كيفيت؛ استاندارد كيفيت؛ سيستم مديريت كيفيت؛ ايزو؛ بهبود عملكرد

اصل اول: تمركز بر مشتري (Customer Focus)

هر سازماني به مشتريان خود وابسته است و بايد نيازهاي حال و آينده آنان را درك نمايد و نيازمندي هاي مشتريان خود را برآورده نمايد. علاوه بر اين سازمان ها بايد براي عبور از انتظارات مشتريان خود برنامه ريزي و تلاش نمايند.

تمركز بر مشتري و درك نيازهاي حال و آينده او باعث پاسخگويي منعطف و سريع سازمان به فرصت هاي بازار و در نتيجه افزايش سود سهام و سهم بازار براي سازمان خواهد شد.

رضايت مشتريان با افزايش اثربخشي بكارگيري منابع سازمان، افزايش يافته و بهبود وفاداري مشتري به سازمان باعث ماندگاري در تجارت مي گردد.

راجع به اعتبار سيستم اطلاعات مديريتي ، دانش فني و صحت تجزيه و تحليل ، چنانچه سيستم اطلاعات مديريتي ، دانش فني ، و صحت تجزيه و تحليل بهبودي يابد ، برآوردي به تقريب بهتر و حدود درستي داريم ، و محدوده عدم اطمينانشان كاهش مي‌يابد ( در مورد رعايت كردن رويدادهاي آب شناسي كه از حد آن ، تجاور مي‌شود ،

الفباي مديريت زنجيره تامين (كالا و خدمات)

مديريت زنجيره تامين چيست ؟

فصل يازدهم

انگيزه را اين گونه تعريف مي كند: 

ميل به كوشش فراوان در جهت تامين هدفهاي سازمان به گونه اي كه اين تلاش در جهت ارضاي برخي از نيازهاي فردي سوق داده شود.

يكي از فعاليتهاي مدير اين است كه موجبات انگيزش كاركنان را در سطح بالايي از عملكرد فراهم سازد بدين معني كه اطمينان يابد كه افراد كار مي كنند بطور منظم سر كار حاضر مي شوند و سهم مثبتي در رسالت سازمان دارند عملكرد شغلي به توانايي محيط و همچنين انگيزش مرتبط است. (محمد زاده – مهروژان ، 1375 ،121-120)

انگيزه بعنوان يكي از فرآيندهاي ارضاي نياز به حساب مي آيد اين مطلب در شكل زير ارائه شده است.

نيازهاي ارضا نشده

بر اساس يك سنت ديرينه كشورهاي مختلف جهان عموما بخش كشاورزي خود را طي ساليان گذشته به طرق مختلف تحت حمايت خاص قرار داده اند. كشورهاي وارد كننده كالاهاي كشاورزي با اعمال تعرفه‌‌هاي گمركي و محدوديت هاي وارداتي بخش كشاورزي را از رقابت با كالاهاي جايگزين وارداتي مصون داشته‌اند. كشورهاي بزرگ صادر كنده اين كالاها نيز با پرداخت سوبسيدهاي صادراتي بخش كشاورزي خود را در بازارهاي جهاني فعال نگه داشته‌اند. مقررات گات هم قبل از توفقهاي دوراروگوئه مانعي براي اين گونه حمايتها ايجاد نمي‌نمود.

از مديت قبل روال گذشته دستخوش تغيير گرديد. تلاش همه جانبه اي براي آزادسازي تجارت كالاهاي كشاورزي در جهتي مشابه با آنچه در مورد كالاهاي صنعتي انجام مي‌شد شروع گشت. اين تلاشها نهايتا منجر به توافقهاي جديدي در بين اعضاء سازمان تجارت جهاني (WTO) بر روي تجارت كالاهاي كشاورزي گرديد كه اهم آن به شرح زير مي‌باشد :

1- مقرر گرديد كليه موانع غير تعرفه‌اي (NTTS) به معادل تعرفه مستقيم تبديل شود و سقف معلوم و محدودي بر روي نرخ تعرفه ها گذشته شود.

2- مقرر گرديد نرخ تعرفه و معادل تعرفه در كشورهاي پيشرفته به ميزان 36% ظرف مدت 6 سال كاهش يابد و اين نرخ به ميزان 24%و طي 10 سال براي كشورهاي در حال توسعه تقليل داده شود.

3- مقرر گرديد نرخ سوبسيد صادرات در كشورهاي صادر كننده به ميزان 36% طي مدت 6 سال كاهش يابد و كل حجم صادرات سوبسيددار نيز به ميزان 21% طي همين مدت كاهش داده شود.