نقش متغيرهاي مالي بر مشاركت افراد در بازار سرمايه  

از ديدگاه نظريه هاي كلان اقتصادي انباشت سرمايه فيزيكي واقعي شرط لازم (اما نه كافي) براي توسعه اقتصادي ملي است، لذا انباشت سرمايه به عنوان مهم ترين عامل برانگيزاننده توسعه و رشد اقتصادي در سرمايه گذاري هاي كلان اقتصادي از اهميت زيادي برخوردار است. كاركرد مناسب بازار سرمايه مي تواند از طريق كاهش هزينه هاي مبادله حق مالكيت بنگاه ها، كاهش نگهداري دارايي هاي نقدي، افزايش نرخ رشد سرمايه هاي فيزيكي، تعيين قيمت وجوه و سرمايه، انتشار و تحليل اطلاعات، توزيع ريسك اقتصادي، مقابله با ناهنجاري هاي اقتصادي، مهار تورم و بيكاري و... كارايي سرمايه گذاري و رشد را افزايش دهد.
با توجه به اهميت بازار سرمايه به طور تعجب آوري بسياري از خانوارها در سهام سرمايه گذاري نمي كنند. نتايج برخي از پژوهش ها نشان مي دهد ۵۱ درصد ازخانوارهاي امريكايي و ۷۲ درصد از خانوارهاي اروپايي در سال ۱۹۹۸ فاقد سهام بوده اند و معماي خود را اين چنين مطرح مي كنند، چرا بسياري از خانوارها در بازار سهام مشاركت نمي كنند؟مقاله حاضر در نظر دارد با بررسي تاثير متغيرهاي مالي بر مشاركت افراد در بازار سرمايه از يك سو ادبيات نظري مناسبي را در حوزه تاثير متغيرهاي مالي بر مشاركت افراد در بازار سرمايه در ادبيات پژوهشي كشور فراهم آورد و از سوي ديگر ابزار مناسبي را در اختيار تصميم گيرندگان بازار سرمايه و ساير محققان قرار دهد.

● بازار سرمايه
توسعه اقتصادي مستلزم انباشت سرمايه است. اكثر گرايش ها و مكاتب اقتصادي بر اين نكته تاكيد ورزيده اند كه تراكم سرمايه نخستين شرط توسعه اقتصادي است. بازار سرمايه به عنوان يك بازار متشكل، نقش موثري در بسيج امكانات مالي و سرمايه يي به منظور رشد و توسعه اقتصادي كشورها داشته و هم اكنون نيز در بسياري از كشورهاي جهان تامين مالي اعتبارات مورد نياز بنگاه هاي اقتصادي را بر عهده دارد. كاركرد مناسب بازار سرمايه مي تواند كارايي، سرمايه گذاري و رشد را افزايش دهد. ايجاد بازار سرمايه مي تواند رشد اقتصادي را از طريق كاهش هزينه هاي مبادله حق مالكيت بنگاه ها افزايش دهد. به علاوه مي تواند از طريق كاهش نگهداري دارايي هاي نقدي و افزايش نرخ رشد سرمايه