| دسته بندي | ادبيات |
| بازديد ها | 5 |
| فرمت فايل | doc |
| حجم فايل | 8 كيلو بايت |
| تعداد صفحات فايل | 10 |
وضع ادبي ايران در سه قرن اول هجري
در سه قرن اول هجري همچنانكه ايران ميدان نفوذ ادياني از قبيل اسلام و كيش‌هاي زرتشتي و مانوي و عيسوي و غيره بود، بهمان نحو هم زبان‌هاي متعلق به هر يك از آنها يعني عربي و پهلوي و سرياني و جز آن در ايران درج داشت بي‌آنكه يكي مزاحم ديگري باشد يعني در همان حال كه دسته‌يي از نويسندگان و گويندگان ايراني در نثر و نظم عربي تحصيل مهارت و شدت مي‌كردند، دسته‌يي هم با ادبيات سرياني و تأليف و يا ترجمه كتب با آن سرگرم بودند و گروهي ديگر تأليف كتابهايي را به زبان پهلوي دنبال مي‌نمودند در همان حال هم ادبيات علي و ولايات ايران دنباله‌ي تكامل طبيعي خود را مي‌پيمود و لهجه‌هاي محلي از طريق آميزش با زبان عربي تفسير و تحول مي‌يافت و از ميان آن برخي از لهجه‌ها مانند لهجهي دري آماده‌ي آن مي‌شد كه داراي ادبيات وسيعي گردد و سرانجام هم چنانكه مي‌دانيم در پايان اين عهدست كه زبان دري يعني لهجة مشرق ايران بعنوان يك لهجهي ادبي مستقل درآمد