استاد سيد محمد حسين بهجت تبريزي (شهريار) در سال ۱۲۸۵ هجري شمس در سال ۱۲۸۵ هجري شمسي در روستاي خشكاب در بخش قره چمن آذربايجان متولد شد. پدرش حاجي مير آقا خشكنابي و از وكلاي مبرز و مردي فاضل و خوش محاوره و از خوش نويسان دوره خود و با اينان و كريم الطبع بود.

او در اوايل شاعري بهجت تخلص ميكرد و بعداْ دوباره با فال حافظ تخلص خواست كه دوبيت شاهد از ديوان آمد و خواجه تخلص او را شهريار تعيين كرد. او تحصيلات خود را در مدرسه متحده و فيوضات و متوسطه تبريز و دارالفنون تهران گذراند و تا كلاس آخر مدرسه طب تحصيل كرد و به مدارج بالايي دست يافت ولي در سالها آخر تحصيل اين رشته دست تقدير او را به دام عشقي نافرجام گرفتار ساخت و اين ناكامي موهبتي بود الهي؛ كه در آتش درون وسوز و التهاب شاعر را شعله ور ساخت و تحولات دروني او را به اوج معنوي ويژه اي كشانيد