نقش رنگ در معماري 

رنگها روح دارند و زنده اند,رنگها كلمه اند و همچنين كلمات سخن ميگويند:از نهان سبز جنگل ها,از راز آبي آسمان و درياها,از شفافيت و زلالي قطرات باران و از پاكي سفيد برف;بلي رنگها از روح آدمي و دنياي پر رمز و راز انسان سخن ميگويند و رنگهايي كه انسانها بدان مي پوشند و مي نگارند و نقش ميزنند نيز حكايت از گوشه اي ديگر از درون ايشان دارد.
غايت و هدف همه مجاهدت هاي هنري بيرون كشيدن و استخلاص ماهيت و سرشت معنوي فرم و رنگ و آزادي آنها از زندان دنياي مادي است.از چنين آرزو و سودايي است كه هنر غير مادي نشات ميگيرد.دنيائي كه امروز در آن زندگي ميكنيم , به دنياي انسان در سالهاي گذشته , شباهتي ندارد.دنياي ما با ابداع و خلاقيت شكل گرفته است.ما بناهائي ميسازيم كه محتواي آنها در عملكرد آنها نهفته است;در عين حال بناها سمبول افكار و عقايد نيستند ; بلكه تجسم افكاري هدف دار هستند.
رنگها روح دارند و زنده اند,رنگها كلمه اند و همچنين كلمات سخن ميگويند:از نهان سبز جنگل ها,از راز آبي آسمان و درياها,از شفافيت و زلالي قطرات باران و از پاكي سفيد برف;بلي رنگها از روح آدمي و دنياي پر رمز و راز انسان سخن ميگويند و رنگهايي كه انسانها بدان مي پوشند و مي نگارند و نقش ميزنند نيز حكايت از گوشه اي ديگر از درون ايشان دارد.
با گذشت زمان فكر انسان به اسرار پديده هاي طبيعت چون رنگين كمان , رعد و برق , جاذبه و امثال آن پي برده است , با وجود اين , پديده ها هنوز هم در اسرار باقي مانده اند; رعد و برق ما مي ترساند.ولي رنگهاي رنگين كمان و نور ستاره شمالي روح را تعالي مي بخشد و آن را تهذيب مي كند.رنگين كمان سمبل صلح است.فقط كساني كه عاشق رنگ هستند مي توانند زيبائي و كيفيت ذاتي آن را درك كنند.رنگ مواهب خود را به همه تقديم مي كند , ولي رموز و اسرار پنهان خود را فقط براي علاقه مندان واقعي آشكار مي سازد.رنگ زندگي است زيرا جهان بدون رنگ برايمان مرده جلوه مي كند , رنگ ها ايده آغازين و ثمره نور اصلي بدون رنگ هستند و مقابل آنها تاريكي بدون رنگ است.
نور اولين پديده در جهان است از طريق رنگ ها روح و طبيعت زنده جهان را برايمان آشكار مي سازد.رنگها چنان افكار و احساسات عميقي را القاء مي كنند كه حتي با چشم هم ديده نمي شوند.بلكه فقط با چشم دل احساس مي شوند.ليكن قدم نهادن به اين وادي نيز بدون عبادت خالق , نور آسمانها و زمين و اساسآ بدون انسان شدن ميسر نيست.
كلمه و آواي آن,شكل و رنگ اش,رگه هاي اصلي از ذات فوق طبيعي است كه ما تصويري اندك از آن داريم.همانطور كه صدا,رنگ جلا به لفظ مي بخشد,همينطور هم رنگ بطور طبيعي به فرم شكل خاصي ميدهد.ماهيت اصلي رنگ طنيني از تصورات خيالي است و در اين حالت رنگ موسيقي است.زماني كه انديشه مفهوم, قاعده مندي,لمس رنگ و طلسم آن,شكسته است آنگاه در دستان خود جز جسم بي روح چيز ديگري نداريم.
گوته در " فاربن لهر " در مورد هماهنگي و كليت رنگ مي نويسد: وقتي چشم رنگي را مي بيند , بلافاصله فعاليتش را شروع مي كندو عملكردش چنان است كه به شكلي نا خود آگاه و اجتناب ناپذير , رنگ ديگري ايجاد مي كند كه با پيوستن به حلقه رنگها , ترتيب حلقه رنگ را كامل ميكند و اين تاثير متقابل , احساسي از غناي رنگ به انسان مي بخشد.مقصود از هماهنگي رنگ , هنر وسعت دادن به درون مايه ها و مضاميني از تناسبات اصولي رنگ است كه مي تواند بعنوان پايه اي براي كمپوزيسيون ( يا آفرينش هنري )به خدمت گرفته شود.
رنگها نيروها و انرژي هاي درخشنده اي هستند كه چه آگاه و چه ناخود آگاه روي ما اثر مثبت و منفي خواهند داشت.هنرمنداني كه شيشه هاي رنگين خلق مي كنند از رنگ براي خلق چنان محيطي معنوي و اسرار اميز استفاده ميكردند كه انديشه هاي پرستش كنندگان را بر دوش شاهين معنويت به پرواز درمي اورند.اثرات رنگ نه تنها از لحاظ بصري بلكه از جنبه هاي روان شناسي و روان شناختي نيز بايد بررسي شوند.
يكي از ملاحظات روانشناختي رنگ كه در كاربرد هنري رنگ اهميت دارد ، بررسي تأثير متقابل رنگ ها است . جلوه يا اثر هر رنگ در جوار رنگ ديگر تغيير مي كند هر رنگ نسبت به ديگري ميزان تيرگي يا روشني ذاتي اش را مي نماياند . معكوس كردن اين ترتيب طبيعي ، ناسازگاري رنگي به بار مي آورد.